Teamuitjes ASML

In Taiwan is de werkdruk hoog. Er wordt veel gevraagd van de mensen en ze maken ook allemaal lange dagen. Dit geldt niet alleen voor de lagere functies, juist ook de managers werken tot laat in de nacht. Zo was laatst een groepsleider veel te laat naar huis gegaan en veroorzaakte hij en auto-ongeluk omdat hij simpelweg te moe was.
Daarnaast is er wel veel compensatie. Zo hebben sommige afdelingen een budget om iedere maand te gaan uiteten en ook de "afternoon-tea" is er meerdere keren per maand. Dan is er 's middags voor iedereen op kantoor ijsthee, soms ook met snacks. Iedereen neemt er ook van, maar als je vraagt waarom er afternoon-tea is, dan kijken ze je raar aan. Waarom zou je dat willen weten? Het is er toch!

Toevallig hebben Wilfred en ik in september ook allebei ons teamuitje gehad. Het is niet zo interessant wat er precies gedaan wordt, het is vooral van belang dat je een dag niet hoeft te werken, flink te eten krijgt en liefst nog een hotelovernachting hebt. In het team van Wilfred mochten zelfs de partners mee. Hierdoor werd de groep zo groot dat ze het uitje 2x hebben gedaan en de managers dus ook 2x een dag vrij waren.

Op vrijdag 4 september vertrokken we met 2 bussen vanuit kantoor naar de oostkust. De bus vertrok om 9 uur en om 10 uur stopte hij nog in Kaohsiung om daar ook mensen op te halen. De bus was niet echt comfortabel, maar had wel een hoog huiskamer-gehalte met kanten gordijntjes en paarse bekleding. Om 11 uur stopten we bij een typisch Taiwanees visrestaurant en een uur later waren we weer terug in de bus. Onderweg werden continu films gedraaid (natuurlijk met Chinese ondertiteling). Gelukkig had ik mijn e-reader bij me, want contact met anderen zat er ook niet echt in. De meeste Taiwanezen gebruiken hun tijd om te slapen. Om half 3 stopten we om pancakes op te halen. Dat zijn soort van vette pannenkoeken belegd met omelet. Die aten we op in de bus en net toen die op waren hadden we weer de volgende stop, waar we anderhalf uur verbleven en onze vantevoren bestelde ijskoffie, ijsthee of smoothie kregen. Op de plek van bestemming worden we in 3 verschillende hotels / hostels afgezet om een half uurtje later te gaan eten. Ze hadden BBQ beloofd in het programma, maar het werd gewoon weer Taiwanees eten. Als de alcohol gratis is, dan kunnen sommige mensen zich echt niet inhouden. Rond 8 uur lagen er al een paar te slapen of waren misselijk. Om half 9 zijn we naar de KTV (Karaoke) gegaan, wat natuurlijk niet kan missen op een uitje. Dit is echt volksvermaak nummer 1 in Taiwan. Sommigen hielden er rekening mee dat we om half 7 weer klaar moesten staan voor ontbijt, anderen wat minder...

Na een vroeg ontbijt met hamburgers en sandwiches zijn we gaan raften. Bij de instructies deden ze alsof het levensgevaarlijk was, maar dat was echt flink overdreven. Het is eigenlijk gewoon kanoën in een grote boot. Nou ja, dat zou het moeten zijn. Deze groep was vooral bezig met elkaar nat spetteren en kwam dus totaal niet vooruit. Daardoor hebben we het grootste deel van het traject achter de reddingsboten gehangen die ons voortsleepten. Tja, toen was zelfs het peddelen er vanaf en was het net of we in de Piraña van de Efteling zaten (al zijn de stroomversnellingen in de Piraña wel wat heftiger dan op de rivier). Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vertellen dat Wilfred het wel echt leuk vond. Mannen zijn dan net kleine kinderen die koste wat kost willen winnen (alhoewel iedereen al na 5 minuten tot op het bot nat was).

Na een douche en een lunchpakketje gaan we weer de bus in. We stoppen onderweg nog om dumplings met ontzettend vet vlees erin op te pikken en ook delen ze nog wat koekjes uit om ons de rest van de rit rustig te houden :-). Tegen de avond en enkele films verder zijn we terug op kantoor.

Twee weken later had ook mijn team een uitje. We wachtten hier eigenlijk al een jaar op, maar toen het eindelijk gepland ging worden hadden we weer last van COVID-19 en mocht dat tijdelijk niet. Daarna werd het nooit meer opgepakt totdat ik teamuitje met Wilfred had en we er even actief achteraan gegaan zijn. Ook wij hadden een uitje met overnachting. Op donderdagmiddag hadden we een workshop met ons team. Omdat er wat nieuwe mensen in het team zijn en omdat we over 3 verschillende lokaties zijn verspreid, had ik sommige mensen nog nooit gezien.

Na afloop zijn we gaan eten in een BBQ-restaurant. Heb ik al eens verteld dat ze in Azië binnen barbecuen? Er zit een rooster in de tafel met een BBQ-bak eronder. Het voordeel van een keer met Taiwanezen te gaan eten is dat je gewoon eet wat zij bestellen en dat je zo dus ook eens iets proeft wat je nog nooit gehad hebt. Zo heb ik darm en tong gegeten. Vooral dat laatste was erg lekker. Toen we echt vol zaten en alle voorraad vlees zo goed als op was, kwamen de vis en zeedieren nog op tafel. Ja, je hoeft niet bang te zijn dat je te weinig krijgt.
Een deel van de groep ging (hoe kan het ook anders) nog naar de KTV. Omdat het niet mijn favoriete bezigheid is en omdat ik ontzettend moe was, ben ik aangesloten bij de groep die terug ging naar het hotel. Achteraf hadden ze alleen maar Taiwanese en Chinese liedjes gezongen, dus het was de juiste keuze.

Na een lekker ontbijt en nog wat werken (ik moest het wekelijks rapport naar de klant nog versturen), zijn we gaan lasergamen. Na vijf rondes (waarvan ik de laatste zowaar gewonnen had) waren we wel moe, want met mondkapje is het nog vermoeiender dan normaal. Daarna hadden we een Taiwanese lunch. Het meeste was erg lekker en eindelijk stond een keer stinky tofu op tafel. Die hadden we zelf nog nooit ergens besteld omdat het ons niet zo aanstaat: we zijn al geen fan van tofu en al helemaal niet als ie stinkt. Nou ja, lekker was ie ook niet. Maar: been there, done that!

's Middags zijn we naar de Houfeng Bikeway gegaan, aan de andere kant van de stad. Hier reed vroeger een trein, maar de route is nu geasfalteerd en fietspad geworden. Ongeveer de helft van het team had een normale fiets, de andere helft een elektrische. Dit is geen fiets met trapondersteuning, maar eigenlijk is het meer een elektrische scooter.
Wat was het heerlijk om weer een keer te fietsen. Naast de fietstochten in Maleisië en Cambodja, heb ik het afgelopen jaar volgens mij zo'n 5x gefietst in Taiwan. Ik zal het echt niet erg vinden om in Nederland weer (bijna) dagelijks te fietsen! We hebben 12 km gefietst en toen dezelfde weg weer terug. Velen hadden nog nooit zover gefietst. Haha. Na nog een shaved ice gegeten te hebben (ijsschaafsel met vanillesaus en vruchten) was het uitje afgelopen. Ik had ijs met ananas, maar anderen hadden bv met rode bonen of kikkererwten. Ja, dat is hier ook een delicatesse in combinatie met zoetigheid!